Okudum: Hayatın Kökleri – İlk Canlılar Nasıl Oluştu? (Mahlon B. Hoagland)

Tüm insanlığın aklındaki en eski sorulardan biri de sanırım canlılığın ilk nasıl ortaya çıktığı sorusudur. Öyle ki, bu soru tarihte nice insanların aklını kurcalamış, onları fikirler üretmeye ve araştırmaya zorlamıştır. İnsanlar düşündükçe bu soruya cevap bulma ihtiyacı daha da artmış. Çünkü hepimizin hem fikir olacağı gibi insanlar olarak cevapsız sorulardan, dolayısıyla da belirsizlikten pek hoşlanmıyoruz. Çünkü beynimiz için belirsizlik, sürekli olarak enerji harcamaktan başka bir şey değil. Dolayısıyla mantıklı ya da mantıksız bir cevaba ihtiyaç duyar. Aslında ikisinin de beynimiz için bir önemi yoktur, kendisi sadece enerji tasarrufu derdindedir. Hatta farklı düşüncelere olan direncimizin arkasında da, beynimizin bu yapısı yatıyor. Çünkü farklı bir fikir demek, hali hazırda olan bir düşüncenin üzerine yeni bir düşünce yazmak, dolayısıyla da enerji harcamak demektir. Bu nedenle de farklı düşüncelere direnç gösteririz. Farklı düşüncelere olan direncimizi bir kenara bırakıp insanın cevap arayışına geri dönersek: İşte bu cevap arayışı kimisini dini anlatılara, kimisini de bilime yönlendirmiş.

Okudum: Tek Kanatlı Bir Kuş (Yaşar Kemal)

Korku, insan üzerinde farklı etkiler yaratabilen bir his. Özellikle uzun süre devam eden bir korkunun etkileri daha da güçlü oluyor ve bazen çevrenizdekilere de bulaşabiliyor. Bu durumda korku kişisel bir hâl almaktan çıkıyor ve toplumsal bir korku haline geliyor. Korku, toplumsal korku haline dönüşüp yine uzun süre devam ettiği taktirde, artık korkunun gerçek nedeni unutuluyor ve sadece korku kalıyor geriye. Nedensiz bir korkudan daha korkunç ne olabilir ki? İşte bu yüzden, insanlar unuttukları nedenlerin yerine efsaneler uydururlar. Efsane yanına korkuyu da alarak yayılır ve artık kimse gerçek nedenini bilmeden bir efsaneye inanarak korkmaya başlar. Tıpkı kitabımızın baş rolündeki karakterler Remzi Tavdemir, eşi Melek Hanım ve diğerleri gibi.

Okudum: Tembellik Hakkı (Paul Lafargue)

“Yemenin, içmenin, sevmenin
bir de tembelliğin dışında,
tembellik edelim her işte.” — Gothold Ephraim Lessing

Konfüçyüs’ün çok sevdiğim ve kendime hayat felsefesi yaptığım bir sözü vardır: “Zevkle yaptığınız bir işi mesleğiniz olarak seçin. Böylece, ömrünüzün geri kalanında hiç çalışmak zorunda kalmazsınız”. Bu sözü okumadan önce ben de genelde sevmediğim işleri yapmaktan hoşlanmazdım ve zorla dayatılması durumunda her türlü karşı olurdum. Fakat bu sözü okuduktan sonra kendimce “bu kadar güzel anlatılamazdı gerçekten” dedim ve o gün bugündür hayat felsefem ve ilkem haline gelmiştir bu söz.

Okudum: Kâğıt Gemiler (Ayşegül Çelik)

Hikaye ve öykü türünden bir eser okumayalı uzun bir zaman olmuştu. Neredeyse bir yıla yakın bir zamandır öykü türünde bir eser okumuyordum. Fakat bundan bir kaç ay önce sağ tarafta kapağını gördüğünüz kitabın bir alıntısı ile internet üzerinde karşılaşmam ve beğenmem üzerine kitabı okunacaklar listeme almıştım. Yine geçtiğimiz aylar da okuma sırasının geldiğini düşünerek farklı 3 kitap ile birlikte sipariş etmiştim. 13 Eylül günü başladığım bu kitabı 21 Ekim günü yani 3 gün önce bitirmiş bulundum. Kitap 96 sayfalık kısa bir kitap fakat içerisindeki öyküler öylesine güzel kurgulanmış eserler ki kitabı hemen bitirmek istemedim bu nedenle biraz ağır ağır yavaştan alarak okudum. Aslında öykü türünü hep sevmişimdir fakat uzun zamandır roman, deneme ve toplusal konular üzerine kitaplara odaklandığım için sanırım öykü türünden eserler okumaya fırsatım olmadı.

Okudum: Özgür Eğitim (Joel Spring)

Eğitim yöntemleri konusu yıllardan beri her zaman tartışmalı bir konu olmakla birlikte bu konu da en çok tartışması yapılan konu eğitimde özgürlük konusu olsa gerek diye düşünüyorum. Benim de uzun zamandan beri kafamı kurcalayan bir konu olduğu için internette tesadüfen karşılaşmam üzerine okunacaklar listeme almıştım bu kitabı. Okuma zamanının geldiğini düşünerek yaklaşık 4-5 ay önce farklı 3 kitap ile birlikte sipariş etmiştim bu kitabı da fakat okuma sıramda farklı bir kaç kitap olduğu için bu kitaba ancak 7 Temmuz 2015 tarihi itibariyle başlayabildim ve 17 Ağustos itibariyle kitabı bitirmiş bulundum. Fakat hem önemli bulduğum kısımların fazla olmasından dolayı onları arşivime aktarmam uzun sürdü

Okudum: Bilmem Hatırlar Mısın? (Ali Çolak)

Bir şeylerin hâlâ anlamlı olduğu zamanları hatırlar mısınız? Hani şu herşeyin daha az bulunduğu, daha az kişi tarafından ulaşılabilir olduğu ama genede insanların mutlu mesut bir arada yaşayabildikleri, insanlar arasında daha az ayrımın olduğu zamanları. Henüz sitelerin(web sitesi değil konut olarak) pek yaygınlaşmadığı insanların hâlâ mahallelerde ki apartmanlarda yaşadığı, paylaşmanın, komşuluğun ne anlama geldiğinin bilindiği, mahalle sokaklarında çocukların oyunlar oynadığı zamanları bilmem hatırlar mısınız? Belki de çoktan unuttunuz o zamanları ama önemli değil “Bilmem Hatırlar Mısın?“(Ali Çolak) kitabı hatırlamanıza fazlasıyla yardımcı olacak, hatta sizi bir o kadar duygulandıracak, o zamanlara olan özleminizi körükleyecektir. Yazarımız bu eserinde deneme türünden yazdığı yazıları bir araya getirerek bir kitap oluşturmuş.

Okudum: Ve Sen Kuş Olur Gidersin (Tarık Tufan)

İnsanlara bir şeyler anlatmaya çalışmak buharlı bir cama yazı yazmaya benziyor. Özenle yazıyorsun, apaçık belli oluyor anlattıkların. Sonra silinip gidiyor.

— s.13

Gerçekten de böyle değil midir sizce de? Tabii burada kast edilen sizi gerçekten anlayan kişiler değil. Fakat bunların dışında kalan kişiler için doğru bir söz değil mi sizce de? Siz sürekli özenle bir şeyler anlatırsınız insanlara, her cümlenizi, kelimenizi özenle seçip konuşursunuz. Karşınızdaki da sizi o an için anlıyor olabilir hatta, fakat bir süre sonra bakmışsınız ki hiç o şeyleri anlatmamış gibi hareketler sergilemez mi karşınızdaki kişi?

Okudum: Aylak Adam (Yusuf Atılgan)

Merhabalar,

Bu yazımın konusu Aylak Adam isimli kitap olacak. Uzun zamandır okunacaklar listemde olmasına rağmen okumak için yeni yeni fırsat buldum ve geçen ay başladığım(05/04/2015) kitabı, cuma günü(08/05/2015) itibari ile bitirmiş bulundum. Aslında bu kitaptan önce sırasıyla Ziyan (Hakan Günday) ve Deliliğe Övgü (Desiderius Erasmus) kitaplarını okumuştum fakat onların değerlendirmesini yazacak vakit bulamadım maalesef ama Ziyan kitabı için bir değerlendirme yazısı yazmayı düşünüyorum şu sıralar. Her neyse konumuza geri dönelim ve değerlendirmemize başlayalım.